Sürekli meşguliyet içerisinde acele acele bir yerlere, bir şeylere yetişmeye çalışıyoruz. İki üç işi aynı anda halletmeye çalışıyoruz. Beyinlerimiz bilgisayar ekranları gibi; birçok sekme aynı anda açık hatta bazen ekran donmaya yakın. Çağın getirisi bu hızlı hayatlar anlıyorum ve hepten çekilelim demiyorum; ama bir güzel nefes alıp yenilenelim. İlgilenin kendinizle diyorum;  sorun bir şeye ihtiyacı var mı? diye. Sevgi ve saygı ihtiyaçlarınızı önce kendi içerinizde kendinize sağlayın; bırakmayın kimsenin ellerine!  bu en önemli iki ihtiyaç alanınızı. Sonra kırılmasın hayaller, bozulmasın aralar, yitirilmesin güvenler diğerlerine ve geleceğe.

Konuşun o iç seslerinizle, susturmayın kulak verin ne diyor. İç muhakemenizi yapın düzenli. Körü körüne de iç ses ne diyorsa inanmayın, geçmişten içselleştirilen başkasının sesleri mi yoksa size yol göstermeye çalışan tarafınız mı iyi kulak verin, analiz edin. Çünkü bir o düşünceler, iç sesler var bir de onların farkında olan SİZ varsınız.